Amateur vechtsporter, sensei bij de Carnières-Morlanwelz dōjō, wedstrijd scheidsrechter… Thierry Coupin heeft een veelzijdig profiel! Deze eeuwige enthousiasteling deelt met ons zijn visie op karate, zijn geschiedenis en zijn mening over Daisho e-commerce. “Rei!”

Hallo Thierry! Bedankt dat u onze vragen wilt beantwoorden. Kun je onze lezers iets vertellen over jezelf en je carrière?

Hallo ! Thierry Coupin, ik ben opgeleid als chemisch ingenieur en mijn passie is karate, dat ik al beoefen sinds mijn 12e. Dit jaar vieren we 45 jaar praktijk! *Ik was lid van het nationale team en nam deel aan de Europese Beker, de Wereldbeker en natuurlijk alle federale en nationale kampioenschappen. Ik werd nationaal en internationaal scheidsrechter. Ik heb ook functies bekleed als beheerder, voorzitter en vicevoorzitter van de Franstalige Karate Federatie en de Belgische Karate Federatie. Ik heb dus een behoorlijk gevarieerde carrière gehad en mijn grootste passie op dit moment is lesgeven!

Wat voegt Shotokan Karate-Do toe aan je dagelijks leven? Hoe benader je de discipline?

Karate geeft me veel stabiliteit en goede stressbeheersing. Ik heb vaak stressvolle situaties meegemaakt als deelnemer en als scheidsrechter. Als je bijvoorbeeld een EK- of WK-finale scheidsrechter bent, zijn alle fans en supporters aanwezig, dus in het dagelijks leven is dat een pluspunt. Het is deze kant van karate die me interesseert, omdat het gaat om de ontwikkeling van het individu.

Karate geeft me ook stabiliteit op het gebied van mijn gezondheid, afgezien van de blessures die gepaard gaan met wedstrijden en te veel sport. Dus het is heel positief geweest, zowel in mijn professionele en gezinsleven als in mijn relatie met de club en de instructeurs.

Wat is je dierbaarste herinnering aan Karate?

Mijn dierbaarste herinnering als deelnemer is dat ik geselecteerd werd en deelnam aan de wereldkampioenschappen in Tokio in 1992. Het was de apotheose voor een amateur karateka als ik!

Vanuit het oogpunt van de Club was het de transformatie van dit gebouw in een echte dōjō. Het kwam bij me op toen ik terugkwam uit Japan. Daar trainde ik in echte dōjōs en niet in sporthallen.

Het is natuurlijk ook de glimlach op het gezicht van de familie als ik terugkom met een knipbeurt of zelfs zonder, zolang ik maar mijn best doe. Het zijn de momenten die ik deel als gezin en met de Club-familie die me het meest bijblijven.

Je bent Sensei aan de Morlanwelz-Carnières dōjō: wat vind je het leukste aan leraar zijn?

Het is vooral het contact met jonge mensen, of het nu met de allerkleinsten vanaf 3 jaar is of met tieners, maar ook met volwassenen. We hebben een panel van mensen uit alle lagen van de bevolking. Mensen zeggen vaak tegen me: “Je wordt niet ouder! Hoe doe je dat?” Jonge mensen houden me jong! Het is onbetaalbaar om jong van geest te blijven en altijd plannen voor de toekomst te hebben.

Ik ben ook gekwalificeerd instructeur bij de Japan Karate Association, dus ik doe nog steeds examen om mijn niveau als internationaal instructeur te verhogen en de kwaliteit van mijn lessen te verbeteren.

Je bent ook directeur van de Franstalige en nationale federatie van de JKA (Japan Karate Association). Wat is het doel van deze vereniging?

Er zijn twee aspecten: de ontwikkeling van het individu door de beoefening van Karate-Do en het sportieve aspect. Ik heb de kans gehad om in beide systemen te vechten: de JKA en de World Karate Federation, die alle ‘stijlen’ van karate omvat en dit jaar ook een van de Olympische disciplines was.

Na de wedstrijd werd ik al snel uitgenodigd om de organisatie te komen helpen met de administratie. Er werd me ook gevraagd om mijn professionele ‘plus’ mee te nemen, omdat ik projectmanager ben. Zo kon ik mijn kennis overdragen. In het begin was ik voorzitter van de Belgische Karate Federatie, vicevoorzitter van de Franstalige JKA Federatie en nu heb ik het wat rustiger aan gedaan door te vragen om van administratieve taken ontheven te worden. Ik ben afgetreden als voorzitter van de Belgische Karate Federatie, maar ik ben nog steeds bestuurder van de JKA.

Het is op veel vlakken een ingewikkeld jaar geweest, vooral voor sporters… Hoe ben je als vechtsporter met de situatie omgegaan en hoe heb je je aangepast aan trainingen en wedstrijden?

Covid was onvermijdelijk een slecht jaar, maar omdat ik een positieve instelling heb, kon ik nieuwe dingen leren op het gebied van bijvoorbeeld lesgeven. Het was duidelijk niet makkelijk om les te geven voor een camera en geen contact te hebben met de studenten. In feite gaf ik het vrij snel op na, denk ik, 2 maanden videolessen.

Ik heb me echter aangepast door mijn kennis van kata te verdiepen. Ik heb veel naslagwerken gelezen en alles opgeschreven. Ik had bijna een boek kunnen publiceren! Misschien is dat een doel voor de toekomst? Ik bleef elke dag persoonlijk trainen en kon de fysieke voorbereiding hervatten, iets wat ik lang geleden had opgegeven wegens tijdgebrek. Dus stond ik weer op.

Zodra we de activiteiten met de Under 13s konden hervatten, begonnen we natuurlijk meteen weer met trainen en installeerden we een ventilatiesysteem met dubbele luchtstroom. We hebben nu ventilatie die de dōjōs professionals waardig is! We hebben de ruimte anders ingericht, de manier waarop we lesgeven veranderd en dat houden we zo. We zeggen altijd dat er een ‘voor’ Covid en een ‘na’ Covid is, maar de na Covid, zeker in de dōjō, zal van betere kwaliteit zijn dankzij de ervaring die in deze periode is opgedaan.

Wat is jouw geheim om in Olympische vorm te blijven? Zijn er bepaalde soorten oefeningen en bewegingen die je vaak beoefent als karateka?

Het geheim van mijn huidige fitnessniveau? Ik train niet thuis. Thuis is een omgeving die gemaakt is voor het gezin. Het bewijs is dat toen ik een videoles gaf, mensen me foto’s stuurden. Toen ik zag hoe de mensen trainden, vond ik ze echt dapper!

Dan is er nog het eten. Je moet er een zo gezond mogelijke levensstijl op nahouden – ik zeg niet dat ik niet af en toe een derde helft op stap ga met de oudgedienden van de club *glimlacht* – maar ik ben heel voorzichtig met wat ik eet. Ik vermijd medicijnen als ik mezelf op een natuurlijke manier kan behandelen (het is natuurlijk moeilijk om een ‘biologisch’ vaccin voor het virus te krijgen *laughs*). Ik ben ook heel positief en ik probeer altijd de slechte dingen om me heen te verjagen. Ik doe ook aan fysieke voorbereiding en een beetje aan krachttraining. Niet te veel, maar net genoeg om kwaliteitsspieren te behouden!

WelkeDaisho-gerelateerde producten/diensten vind je leuk en waarom?

Ik heb het gehad over voeding als het gaat om mijn fysieke fitheid en er zijn ook voedingssupplementen die daarbij helpen. Via Daisho e-commerce hebben we toegang tot een hele reeks voedingssupplementen om ons te helpen het hoofd boven water te houden. Er is een hele reeks producten van goede kwaliteit. Ik heb nog nooit het minste probleem gehad.

Wat de uitrusting betreft, is het niet altijd gemakkelijk om zware uitrusting te vinden zoals boksballen, bokszakken of tatami’s. Dankzij Daisho / Synergies Vector hebben we toegang tot al dit materiaal!

Er zit ook een service achter. Met andere woorden, als je vragen hebt zoals bijvoorbeeld “hoe installeer ik een tatami op de juiste manier”, krijg je persoonlijk advies van Daisho. Alles evolueert, en de tatamimatten van vandaag zijn niet die van mijn tijd. Vroeger waren het betegelde, houten of synthetische vloeren. Nu hebben we echt een dojo met tatami’s die specifiek zijn voor elke discipline, zoals karate.

Nogmaals dank aan Thierry voor zijn goede humeur en deze aangename uitwisseling! Wil je in zijn voetsporen treden en je sport ontwikkelen?

Articles similaires

Karatetraining in de Morlanwelz-Carnières Club Hoe kies je jouw karatestijl uit de verschillende scholen? Kimono en karategi, wat zijn de verschillen? Karate, Judo, Jiu Jitsu of Aikido: welke vechtkunst moet je kiezen?