Je winkelwagen is momenteel leeg!
Traditionele Japanse houten wapens
De krijgstraditie is een integraal onderdeel van de Japanse geschiedenis en er zijn maar weinig vechtsportliefhebbers die niet weten wat een katana of shuriken is. Maar niet alle wapens die al honderden jaren in het Land van de Rijzende Zon worden gebruikt, zijn van metaal. Traditionele Japanse houten wapens, hoewel minder bekend, zijn net zo belangrijk. Hier presenteren we degene die het meest gebruikt worden in de vechtsporten die vandaag de dag beoefend worden.
Table des matières
Houten zwaarden: bokken, bokuto en shoto
In Japan worden verschillende termen gebruikt om houten zwaarden te beschrijven. In Europa wordt de term “Bokken“ gebruikt om een houten zwaard aan te duiden. De betekenis is hier algemener. In Japan is het echter gebruikelijker om de term ‘Bokuto‘ te gebruiken, gevormd uit de woorden ‘Boku’ (hout) en ‘To’ (het zwaard/katana). Deze uitdrukking is nauwkeuriger als het gaat om een houten zwaard dat is ontworpen om een katana te imiteren.
Houten zwaarden zijn gemaakt van hardhout, traditioneel eikenhout, en hebben ongeveer dezelfde vorm en gewicht als de beroemde gesmede metalen katana. Ze werden voornamelijk ontwikkeld voor Kata-geiko (vormoefeningen), Kenjutsu (zwaardvechten), Ninjutsu, Budo en Aikido.
De Shoto is een houten zwaard dat de Wakizashi nabootst, korte zwaarden die vaak naast de Katana worden gebruikt in samoerai-uitrustingen. Ze worden voornamelijk gebruikt in Koryu of Kendo, maar ook in sommige Aikidoscholen.
Bokken zijn zo oud als Japanse zwaarden. De samoerai gebruikten ze omdat ze al snel beseften dat trainen met houten zwaarden hun technieken verbeterde.
Hoewel het houten zwaard over het algemeen wordt gebruikt voor training, kan het op zichzelf ook een effectief wapen zijn. Volgens de legende van de beroemdste zwaardvechter van Japan, Miyamoto Musashi, kon hij met twee Bokken zelfs volledig bewapende krijgers verslaan in een duel.
Bo, Jo en Hanbo palen
Het traditionele Japanse wapen is de houten stok , traditioneel gemaakt van eikenhout. De langste, met een lengte van ongeveer 180 cm, heet Bo. Als het een halflange stok is, wordt het een Jo genoemd en is hij ongeveer 128 cm lang. De korte stok, Hanbo genoemd, kan ongeveer 90 cm lang zijn.
Daarom worden de vechtkunsten waarbij deze stokken worden gebruikt respectievelijk Bojutsu, Jojutsu en Hanbojustsu genoemd. Jo wordt ook gebruikt in Aikido en Hanbo voor zelfverdediging.
Hoewel het het oudste en eenvoudigste Japanse houten wapen is, is de oorsprong van Bojutsu niet erg duidelijk, omdat er minder historische bronnen zijn dan voor andere krijgskunsten. Van de bestaande theorieën dankt Bojutsu zijn oorsprong aan religieuze praktijken die vandaag de dag nog steeds worden beoefend tijdens bepaalde rituelen en festivals van de traditionele Japanse dans.
Een andere theorie schrijft de oorsprong van Bojutsu toe aan de samoerai die, nadat de punt van hun speer of hun naginata (Japanse hellebaard) op het slagveld was gebroken, verder moesten vechten met het handvat om niet gedood te worden.
Daarom worden Bojutsu-technieken vaak gedeeld met speer-, zwaard- en naginata-technieken. Daarom wordt het vaak beschouwd als de basis van het omgaan met een pistool en alseen uitstekende methode om het lichaam te ontwikkelen. Sommige vechtsportscholen beschouwen Bojutsu zelfs als ideaal om timing en afstand te leren.
De Tonfa: een wapen gebruikt door de veiligheidstroepen
De Tonfa is een traditioneel Japans houten wapen uit Okinawa, bekend uit Japanse actiefilms en videogames.
Traditioneel gemaakt van rood of wit eikenhout, is dit een korte, gemakkelijk te dragen houten stok met een loodrecht handvat dat een derde van de lengte van de stok bedraagt.
Dit Japanse houten wapen, dat de buitenkant van de onderarm bedekt, is effectief in het dragen van het gewicht van het lichaam in de slag en de uiteinden maken ook preciezere slagen mogelijk. Een andere manier om het te gebruiken is door roterende bewegingen te maken, waarmee je je tegenstander kunt bereiken terwijl je een veilige afstand bewaart.
De Tonfa wordt nu niet alleen gebruikt in de vechtsport , maar ook als verdedigingswapen en om de openbare orde te handhaven door bepaalde bewakers.
De Nunchaku: een oud Japans boerenwapen vereeuwigd door Bruce Lee
Nunchaku, vereeuwigd op het scherm in de films van Bruce Lee, is een Japans houten wapen dat bestaat uit twee stokken die met elkaar verbonden zijn door een touw of ketting. Het wordt gebruikt om de vijand aan te vallen of te verdedigen.
Dit Japanse houten wapen werd in Okinawa gemaakt door boeren die geïnspireerd waren door vlegels die gebruikt werden om rijst te dorsen. Toen de Japanse krijgsheren Okinawa binnenvielen, verboden ze het gebruik van conventionele wapens. Als gevolg daarvan begonnen lokale boeren Kobudo en Karate te beoefenen. Kobudo-wapens waren landbouwgereedschappen die boeren omvormden tot voorwerpen die ze konden gebruiken om zichzelf te verdedigen. Hoewel de Nunchaku niet verwondt zoals een zwaard of speer, is het heel goed in staat om een tegenstander knock-out te slaan met slechts een paar klappen.
Nunchaku wordt tegenwoordig veel gebruikt in Okinawan Karate en Kobudo vechtsporten. Het wordt beschouwd als een uitstekend trainingswapen, dat snellere bewegingen ontwikkelt en de lichaamshouding verbetert. Het hanteren van dit wapen vereist echter veel training en ervaring, omdat de stokken met extreme kracht en snelheid rond het lichaam draaien. De reflexen van de handen en polsen moeten worden aangescherpt door de Nunchaku beoefenaar, die in het Japans bekend staat als de nunchakuka.
